Niezwykła zieleń Apsinthion wynika z obecności chlorofilu w tkankach roślin. Gdy substancje te ulegają uwolnieniu w zimnej wodzie podczas procesów chemicznych, tworzy się mętny roztwór o konsystencji przypominającej mleko, co przypomina nieco ouzo, rakii czy pernoda. Ze względu na swój charakterystyczny kolor i unikalne działanie, Apsinthion bywa czasem określany jako "Zielona Wróżka". Jego charakterystyczne właściwości zawdzięcza przede wszystkim dwóm kluczowym substancjom: alkoholowi i thujonowi.

Nazwa "absynt" wywodzi się od greckich słów oznaczających "nie do picia". Starożytni filozofowie, tacy jak Pitagoras, polecali wywar podobny do absyntu, jako środek wspomagający kobiety podczas porodu. Hipokrates natomiast przepisywał go na różne dolegliwości, włączając w to reumatyzm, anemię oraz bóle menstruacyjne. Nie brakowało również artystów, którzy upijali się absyntem w poszukiwaniu inspiracji, takich jak Picasso, Gauguin, Van Gogh, Baudelaire, Rimbaud, Wilde i Hemingway. W epoce fin de siècle, Apsinthion stał się nieodłącznym elementem bohemy artystycznej. Paul Verlaine, zamiast życzyć "dzień dobry", rzekomo mówił: "piję go z cukrem", podkreślając w ten sposób oczywistość picia absyntu. Natomiast Oscar Wilde, w odniesieniu do tego niezwykłego napoju, zauważył: "Ludzi nie powinno gorszyć to, że poeci są pijakami, tylko to, że nie wszyscy pijacy są poetami".

Apsinthion to nie tylko alkohol, to fascynująca podróż przez historię, kulturę i sztukę, która nadal kontynuuje swoje opowieści, pozostawiając w naszej wyobraźni ślad niezapomnianego smaku i inspiracji.