Miód pitny trójniak

Miód pitny trójniak to już dość delikatny napój, który z pewnością trafi w gusta osób o delikatniejszym podniebieniu. Jest zdecydowanie słabszy od półtoraka czy dwójniaka, bo legitymuje się około 12-14 procentami alkoholu w gotowym napoju. Miód pitny trójniak powstaje z proporcji jeden do dwóch, czyli litr miodu do dwóch litrów czystej wody. Taki przepis plus dość krótki leżakowanie – do roku do dwóch lat – pozwala mieć dużą pewność, że zawartość alkoholu będzie na wspomnianym wcześniej poziomie. Nazwa trójniak odnosi się bezpośrednio do tego, ile mieszanki wodno-miodowej powstało z jednego litra miodu – w tym przypadku powstały trzy litry, zatem otrzymamy trójniak.

Produkcja miodu pitnego jest stosunkowo prosta i ma niewiele wspólnego z mieszaniem miodu oraz gotowego alkoholu – wódki czy spirytusu. To błędny mit, który czasami jest powielany przez osoby zupełnie nieznające tematu. Po rozpuszczeniu właściwiej ilości miodu w konkretnej ilości wody, dodawana jest porcja specjalnych drożdży, które mają za zadanie rozpocząć proces fermentacji. To właśnie stąd bierze się alkohol w gotowym napoju. Często miody pitne są wzbogacane sokami owocowymi, przyprawami – często korzennymi, czy też różnego rodzaju ziołami.
Niebanalną ciekawostką jest to, że miód pitny trójniak to prawdopodobnie jeden z najstarszych alkoholi na świecie, który zachował się w bardzo podobnej formie do dzisiejszych czasów. Wzmianki historyczne o napojach alkoholowych na bazie miodu sięgają co najmniej czasów starożytnych, gdzie tuż obok miodu na rzymskich stołach często pojawiał się właśnie miód pitny. Można zakładać, że niejeden trójniak miał spory wkład w powstawanie państwa polskiego, bo za czasów Piastów bardzo chętnie się nim raczono i miód pitny był powszechnie znany, lubiany i ceniony.